หากไม่มีความคิด ก็เหมือนกับก้อนหิน


พระอาจารย์ ว้อหลุน หลังจากบำเพ็ญเพียรอยู่หลายปี 
ก็นึกว่าตนเองรู้แจ้งแล้ว จึงไปหาท่านเว่ยหล่าง
เพื่อทดสอบภูมิธรรม พร้อมกับเขียนโศลก .. ว่า
"ว้อหลุน มีเทคนิคและวิธี ที่จะสามารถดับร้อยความคิดได้ 
สิ่งที่มากระทบจิตไม่เกิด ต้นโพธิ์เติบโตขึ้นทุกวัน"  
.
ท่านเว่ยหล่างเมื่ออ่านแล้ว.. ได้พูดกับลูกศิษย์ว่า 
"ว้อหลุน ยังไม่เข้าไม่ถึงหลักธรรมอย่างแท้จริง 
 หากปฏิบัติธรรมลักษณะนี้.. ต้องแย่แน่ 
 หลงคิดว่า.. สิ่งที่มากระทบจิตไม่เกิด
 เป็นความสามารถอย่างสูง เป็นความเข้าใจที่ผิด
.
เราปฏิบัติธรรม เพื่อเป็นพุทธะที่มีชีวิต ไม่ใช่เป็นพุทธะที่ตายแล้ว 
กลายเป็น ท่อนไม้ ดิน หรือ หิน  แล้วจะเป็นพุทธะอย่างไร 
ไม่สามารถฉุดช่วยผู้คน แล้วจะมีประโยชน์อะไร 
.
ท่านเว่ยหล่างจึงแต่งโศลกตอบไปว่า 
"เว่ยหล่างไม่มีเทคนิคและวิธี 
ร้อยความคิดก่อเกิดไม่มีหยุด
สิ่งที่มากระทบจิตย่อมเกิด 
แล้วต้นโพธิ์จะเติบโตได้อย่างไร" 
.
เหล่าลูกศิษย์อ่านโศลกยังไม่เข้าใจ ท่านเว่ยหล่างจึงอธิบายให้ฟังว่า 
ทุกสิ่งที่ต้องใช้เทคนิคและทุกวิธีล้วนแต่ต้องใช้ความสามารถ 
จิตย่อมจดจ่ออยู่กับความสามารถในการกระทำนั้น 
ยังเป็นการยึดติดอยู่กับการกระทำ เท่ากับ ยังใช้ไม่ได้
.
ไม่จำเป็นต้องไปดับความคิด ไม่มีความคิด.. แล้วจะไปทำอะไรได้ 
หากไม่มีความคิด ก็เหมือนกับก้อนหิน ก้อนใหญ่ก้อนหนึ่ง 
เหมือนกับเวลาที่เราแสดงธรรม หรือฟังธรรม.. ต้องใช้ความคิดร่วมด้วย
...แม้มีความคิด
...แต่ไม่ยึดติด(ไม่หมายมั่น)กับรูปลักษณ์นั้น 
...ก็เหมือนกับไม่มีความคิด 
.
ส่วนต้นโพธิ์นั้น แสดงถึงจิตเดิมแท้ของพุทธะ 
ไม่เพิ่มไม่ลด ไม่เกิดไม่ดับ แม้จะปฏิบัติธรรม จนเป็นพุทธะแล้ว 
ก็ไม่ได้เพิ่มอะไรแม้แต่นิดเดียว  แล้วจะมีอะไรเติบโตได้อย่างไร
..................................................
“แม้มีความคิด
 แต่ไม่ยึดติด (ไม่หมายมั่น) กับรูปลักษณ์นั้น 
 ก็เหมือนกับไม่มีความคิด “ 
คนแบบเดียวกับ ว้อหลุนที่คอยดับความคิดไม่ให้จิตเกิด
มีอยู่มากมายนับไม่ถ้วน 
แล้วกี่ร้อยล้านคน..ถึงจะมีคนแบบ.. ท่านเว่ยหลาง..สักคน 
ที่ไม่ดับความคิด แต่ไม่มีอุปาทานกับความคิด 
เพราะเมื่อแจ้งจิตเดิมแท้ 
ธรรมทั้งหลายล้วนประชุมลงในนิโรธะ 
ตถตา 
Cr.ห้องธรรม Awake
Image by chuxiyue from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา


 

ความทุกข์มีอยู่ แต่ไม่มีใครทุกข์


ความคิดโดยตัวของมันเอง
ก็เป็นธรรมชาติอย่างหนึ่ง
มีความเป็นทุกข์อยู่โดยตัวของมันเองอยู่แล้ว
พอมีเราเข้าไปยึดถือเป็นเจ้าของ ก็ยิ่งทุกข์ไปอีก
เราต้องมองให้เห็นว่า 
ความทุกข์มีอยู่ แต่ไม่มีใครทุกข์
เพราะมีจิตที่รู้สึกตัว ที่แยกตัว
ออกมาจากอารมณ์หรือความคิดได้..

พระอาจารย์เจษฎา คุตฺตจิตฺโต

Image by gabyps from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา