อย่าพึงเสพสองฝั่ง


ในธัมมจักรกัปปรัตนสูตรว่า...
ดูกรภิกษุทั้งหลาย  อย่าพึงเสพสองฝั่ง  
ท่านพึงเดินท่ามกลาง
สองฝั่ง คือ...อะไรเล่า
คือ ความรักหนึ่ง   ความชังหนึ่ง  
ถ้าเราไปยึดอย่างไหนๆ  ก็เป็นทุกข์
เพราะฉะนั้น  ท่านไม่ให้ไปยึดเอา  
ท่านให้เดินท่ามกลาง  
เหมือนกับเราเดินทางรก แวะข้างนี้  ก็หนาม  
แวะข้างนั้น ก็ถูกหนาม
เรา ไม่แวะแล้วเดินตรง ก็ไม่มีทุกข์ไม่ใช่เรอะ
ฉันใด  จิตของเรา
ถ้าเราหลง แวะไปหาความรัก 
 แล้วไม่ได้ตามประสงค์  ก็เป็นทุกข์
แวะไปทางชัง ไม่อยากได้เห็น ได้ยิน
พอได้เห็น ได้ยิน  ก็เป็นทุกข์ ไม่ใช่เรอะ
มัน ต้องไม่แวะซี
เดินท่ามกลาง...
สิ่งใดเกิดขึ้น ให้รู้...แต่...อย่าไปยึด

หลวงปู่ฝั้น   อาจาโร

Image by basilsmith from pixabay

เพจ วัดพระธาตุขุนบง

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา




 

รู้ทันแล้วหยุดเลย


คิดเรื่องนั้นบ่อยๆ 
ส่งใจไปเรื่องนั้นบ่อยๆ
พูดเรื่องนั้นบ่อยๆ 
รำพึงรำพันถึงมันบ่อยๆ 
นี่แหละ "ตัวอุปาทาน"
ละอุปาทานคือ หยุดเลย
รู้ทันแล้วหยุดเลย
หยุด! หยุด! มันก็จบที่จิตเรา
ทุกเรื่องจบที่จิตเลย
.
พระอาจารย์ครรชิต สุทฺธิจิตโต

Image by basilsmith from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา