ความคิด
ไม่ได้ทำให้ทุกข์หรอก
แต่การหลงไปยึดถือความคิด
ยึดถือเรื่องราวที่คิด ต่างหาก
ที่เป็นทุกข์..
.
เมื่อขาดสติปัญญา รู้เห็น ว่า
ความคิด เป็นธรรมชาติ อย่างหนึ่ง
ที่ย่อม เกิดดับอยู่อย่างนั้น
ไม่สามารถไปทำให้หมดไปได้
หรือไปหยุดยั้งไม่ให้คิดถาวรได้
.
เมื่อหลงยึดความคิด แล้วคับข้อง
ก็จะคิดซ้อนคิดขึ้น เพื่อไม่ให้คิด
นั่นยิ่งหนักอกหนักใจ..ทุกข์ใจ
.
ทีนี้พอหยุดคิดไม่ได้..
ก็ไปทำสมาธิ เพื่อให้สงบจากความคิด
แต่ก็สงบได้ชั่วคราว..ซึ่งก็สงบไม่จริง
เพราะสมาธิก็คือความคิดอย่างละเอียด
พอออกจากสมาธิ มาใช้ชีวิตปกติ
ความคิดก็ทำงานเหมือนเดิม
ทีนี้ก็ทุกข์เหมือนเดิม..
.
..ไม่ต้องห้ามคิด..แต่ให้รู้ว่าคิด
เมื่อจิตรู้เข้มแข็งขึ้น..
..จิตจะแยกตัวออกจากความคิด
ความคิดอยู่ส่วนหนึ่ง รู้อยู่ส่วนหนึ่ง
จิตอยู่ส่วนหนึ่ง..ต่างฝ่ายต่างทำงาน
ไม่ร้อยรัดเกี่ยวเนื่องกัน..
ถึงสภาวะนี้ จึงจะไร้ทุกข์
อาจารย์ปู่ เอกธาตุ
Image by Cdd20 from pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
