เมื่อเรามีสติรู้ทันความคิดและอารมณ์บ่อย ๆ
ต่อไปก็จะรู้ทางว่าความคิดจะมาแบบไหน อารมณ์จะมาไม้ไหน
คนเราเวลาจมอยู่ในอารมณ์
อารมณ์เหล่านี้จะพยายามครองจิตครองใจให้นานที่สุด
มันมีลูกไม้หลายอย่าง เช่นเวลาเราโกรธ
ความโกรธจะสั่งให้จิตส่งออกนอก
ไปจดจ่ออยู่กับคนที่พูดไม่ดีกับเรา ทำไม่ดีกับเรา
เราก็จะโกรธแล้วก็ด่าเขากลับ หรือถึงขั้นทำร้ายร่างกายเลย
อันนี้เป็นอุบายอย่างหนึ่งของความโกรธ
มันต้องการให้จิตเราส่งออกนอก
จะได้ไม่หันกลับมาดูใจจนรู้ทันว่ามีอารมณ์เกิดขึ้น
ทันทีที่รู้ทันว่ามีอารมณ์เกิดขึ้น มันจะฝ่อหรือสลายตัวไป
เพราะจุดอ่อนของมันก็คือการถูกรู้ถูกเห็น
ยิ่งมีสติรู้ทันมันเร็วเท่าไร
มันก็ครอบงำจิตใจเราได้น้อยเท่านั้น
ดังนั้นเราจึงควรหมั่นสังเกตความคิด
หมั่นดูจิตใจ หมั่นมองตนบ่อย ๆ
หากไม่อยากพลาดท่าเสียทีเพราะอารมณ์อกุศลเหล่านั้น
พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
