ถ้าเราเป็นนักภาวนา พอเราจะมีความโกรธ
สติมันจะปลี่ยนเป็นไม่โกรธทันที
หน้าที่ของความรู้สึกตัวมันเป็นอย่างนั้น
ถ้าเราได้สัมผัสกับความรู้สึกตัว
มันจะเป็นอย่างนั้นจริงๆ
ไม่ต้องไปอดทน ไม่ต้องแผ่เมตตา
ไม่ต้องไปสำรวมอายตนะ มันจะสำรวมเอง
พอมีความรู้สึกตัว มันจะเปลี่ยน
เปลี่ยนจากความทุกข์ เป็นความไม่ทุกข์
เปลี่ยนความโกรธเป็นความไม่โกรธ
อะไรๆ ที่มันหลงปั๊บ โอ้...รู้ทันที
หลวงพ่อคำเขียน สุวัณโณ
Image by Free-Photos from Pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา