จากหนังสือ เพียงแค่รู้สึกตัว โดย พระอาจารย์เจษฎา คุตฺตจิตฺโต
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
รู้เฉยๆ รู้ เท่านั้นเอง
จิตมันหยุดแล้ว มันรู้เลย รู้ตรงนี้ มันจบ นี่แหละ ธรรมะ..
คนเราเวลาปฏิบัติธรรม มักจะมุ่งให้มันได้อะไรๆ
แต่ไม่เห็นธรรมดาๆ อย่างนี้ คือต้องมีสิ่งที่วิเศษกว่านี้
มันไม่มีอะไรดีกว่านี้ มีแค่นี้แหละ
คอยประคับประคอง เบาๆ มันคอยจะแว้บออกไป
ถ้าไม่รู้มันก็เกิด ถ้ารู้มันก็ดับ คอยรู้ไว้ รู้ปุ๊บดับปั๊บ..
หลวงพ่อสมบูรณ์ ฉตฺตสุวณฺโณ
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
อันความฟุ้งซ่านนั่น ให้เรารู้ว่าเรามีสมาธิแล้ว
บางคนต้องการความสงบ ไม่อยากให้มันคิด
อันนี้ วิธีนี้ ไม่ต้องห้ามความคิด
ให้มันคิด มันยิ่งคิด เรายิ่งรู้
มันคิดมากเท่าไรก็ดีแล้ว เราจะรู้มากขึ้น
บางคนรำคาญว่าจิตใจฟุ้งซ่าน ไม่มีสมาธิ
แน่ะ...เข้าใจไปอย่างนั้น
ดีแล้ว จิตใจฟุ้งซ่าน ถ้าหากว่ามันไม่ฟุ้งซ่าน เราจะไม่รู้
อันความฟุ้งซ่านนั่นนะ ให้เรารู้ว่าเรามีสมาธิแล้ว
เราจึงรู้ว่าจิตใจฟุ้งซ่าน รำคาญมาก
ให้มันคิด มันยิ่งคิด เรายิ่งรู้ แต่ทำความรู้สึกให้มาก
อย่าหยุดการทำความรู้สึก แต่อย่าเพ่ง
เมื่อความคิดมันมากขึ้นๆ ความรู้ก็มากขึ้นๆ เทียบเท่าทันกันเข้า
ความคิดนั้นจะลดน้อยไป บัดนี้ ตัวความรู้จะมากขึ้นๆ
หลวงพ่อเทียน จิตฺตสุโภ
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)