ถ้าเราตั้งหลักที่จะรู้ตัวก็นับเป็นบุญกุศลยิ่ง


พระพุทธเจ้าทรงอุปมา
ให้เห็นความสำคัญ
ของการเจริญภาวนาได้อย่างเอก 
พระองค์ตรัสว่าการทำบุญสุนทาน 
การถวายสังฆทาน 
โดยมีพระพุทธเจ้าเป็นประมุข
และพระอรหันต์มาหมดโลกนี้ 
แล้วเราถวายภัตตาหารจะได้บุญกุศลมาก
.
แต่เทียบไม่ได้กับ
การเจริญวิปัสสนาชั่วลัดนิ้วมือเดียว 
ถ้าเราตั้งหลักที่จะรู้ตัวก็นับเป็นบุญกุศลยิ่ง 
บุญชนิดที่เทียบไม่ได้กับ
การเลี้ยงพระ ก่อสร้างเจดีย์ สร้างวัด
เทียบกันไม่ได้กับการเจริญวิปัสสนา
อาจารย์ยุคโบราณได้กล่าวไว้ว่า 
ผู้ใดที่เจริญวิปัสสนา
คือรู้ตัว ชั่วช้างสะบัดหู งูแลบลิ้น 
อานิสงส์นี้เหลือที่จะประมาณได้
.
แต่โดยทั่วไปแล้ว
ชาวพุทธไม่ค่อยตระหนัก
ถึงความจริงข้อนี้ 
ชอบกฐินทัวร์ ชอบเอิกเกริก  
ชอบจัดงานวัด งานบุญ 
เพื่อจะได้ลืมตัว เพื่อจะได้ไม่มีสติยิ่งขึ้น

ท่านเขมานันทะ

Image by Pezibear from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา


 

เพียงรู้สิ่งที่เกิดดับในปัจจุบัน


ไม่ต้องรีบร้อนจะเป็นพระอริยะหรอก
ไม่ต้องรีบร้อนจะไปรู้ธรรมชั้นลึกอะไร
สร้างเหตุแห่งปัจจุบัน ด้วยการมีสติ สัมปชัญญะ 
เอาเท่านี้ให้ได้ก่อน มีสติ สัมปชัญญะจริงๆ
มีจิตที่ตั้งมั่นจริงๆ ไม่ตั้งแช่ หรือรู้ลอยๆ เบาๆ
เมื่อสร้างเหตุ สร้างต้นทางสมควรแล้ว
ไม่หยุด ไม่ถอยในการภาวนา 
ไม่หลงไปกับความรู้เข้าใจที่เพิ่มขึ้น 
เพียงรู้สิ่งที่เกิดดับในปัจจุบัน 
เมื่อนั้น ผลอันควรแห่งอริยชน
จะปรากฏชัดกับใจเอง ไม่สงสัยจากส่วนลึกของใจ
ในคุณแห่งพระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์....

พระอาจารย์เจษฎา คุตฺตจิตฺโต

Image by fab_photos from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา