รู้จักพักใจหาความสงบบ้าง



จากหนังสือ เพียงแค่รู้สึกตัว โดย พระอาจารย์เจษฎา คุตฺตจิตฺโต

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา

ตัวชี้วัดถึงผลของการปฏิบัติธรรม คือการละอารมณ์ได้เร็วขึ้น



ตัวชี้วัดถึงผลของการปฏิบัติธรรม 
ไม่ใช่ความนิ่งสงบแบบตกภวังค์ หายวับไปไร้ตัวรู้ 
แต่หมายเอา สภาวะการละอารมณ์ได้เร็วขึ้นตามลำดับ 
จนกลายเป็นอย่างอัตโนมัติในที่สุด 
คือ จิตที่ไม่หลงแช่อยู่กับการปรุงแต่งต่างๆ 
จะอยู่กับปัจจุบันขณะ เช่น อยู่กับลมหายใจ ได้อย่างแนบแน่น 
สิ่งที่เข้ามากระทบ ไม่ใช่ไม่รับรู้ 
จิตมันรู้แต่ไม่สานต่อเป็นอารมณ์ ทุกข์จึงไม่ครอบงำจิต

ครูบาไตรภพ  วัดป่าโคกเจริญธรรม

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา

จิตใจที่ไม่หวั่นไหวนั่นแหละคือสัมมาสมาธิ



..สัมมาสมาธิ มันสงบในขณะที่เรารับรู้ทางตา ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย 
แต่ใจไม่เอาสิ่งที่รับรู้มาปรุงแต่งเลย 
ใจสงบนิ่งไม่หวั่นไหว แม้จะมีภาพสวยๆ เสียงเพราะๆ 
มากระทบจิตใจก็ไม่หวั่นไหวเลย
แม้คำสรรเสริญหรือคำตำหนิติเตียนก็ตาม 
จิตก็ไม่หวั่นไหวไปกับอารมณ์นั้นๆ
จิตใจที่ไม่หวั่นไหวนั่นแหละคือสัมมาสมาธิ 
ถ้าเราสัมผัสได้กับสภาพจิตที่มันเบาบางลงของขบวนการความคิด
ไม่ว่าความฟุ้งซ่าน  ความลังเลสงสัย
หรือจิตที่มันไหลไปตามอารมณ์ มันลดน้อยลงไป
 เราก็จะเริ่มสัมผัสกับจิตที่ตั้งมั่นหรือสัมมาสมาธิได้ 
จิตที่ไม่หวั่นไหวต่ออารมณ์ที่มากระทบทางตา 
ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย ทางใจ จนเกิดปรีชาญาณ 
ปรีชาญาณก็จะทำหน้าที่ 
เรารู้จักปรีชาญาณก็ต่อเมื่อ
เราสามารถจะพัฒนาจิตของเรา
ให้ตั้งมั่นแล้วเป็นสัมมาสมาธิแล้ว

หลวงพ่อโพธินันทะ

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา