“ใจ” จริงๆ ไม่ต้องการของร้อน




...ชอบใจ ไม่ชอบใจ เป็นเรื่องของร้อนทั้งนั้น ของร้อน คนก็ร้อน
.....พระพุทธเจ้า จึงให้สำรวม 
ตา มีไว้ให้ระวังรักษาตา 
ไม่ระวัง ตาจะไปหาของร้อนมา 
หูไม่รู้อิโหน่อิเหน่อะไร หูกลายเป็นเครื่องมือ ...
หาซึมซับเอาของร้อนมา จมูกก็เช่นเดียวกัน.....
ใจ ถ้าใจเราอิ่ม ไม่หิวกระหายของร้อน 
ตาก็ไม่แสวงหา ไม่เป็นเครื่องมือหาของร้อนอย่างที่ ใจต้องการ 
หูก็ไม่แสวงหาของร้อน เพราะ ใจไม่ต้องการ.....
“ใจ” จริงๆ ไม่ต้องการของร้อน แต่ “กิเลส” ต้องการของร้อน


หลวงปู่แบน ธนากโร

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสน

ให้มีความรู้ตัวเสมอ



จากหนังสือ เพียงแค่รู้สึกตัว โดย พระอาจารย์เจษฎา คุตฺตจิตฺโต

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา

จิตกลับมาอยู่กับตัวเอง อารมณ์ข้างนอกดับ




ธรรมชาติจิต
มันน้อมไปสู่อารมณ์ ปรุงแต่งอารมณ์
ถ้าเราเอาจิตกลับเข้ามา
ไม่ปล่อยไหลไปกับเรื่องราวภายนอก
พอจิตมันกลับเข้ามา กลับมาอยู่กับตัวเองได้ 
อารมณ์ข้างนอก....ดับหมด !!!


พระอาจารย์ครรชิต สุทธิจิตโต

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา