เมื่อนั้นความสงบที่แท้ของเธอ...


เมื่อเธอเข้าใจได้ว่า ไม่มีใครหรือสิ่งใดเป็นของเธอ
เมื่อนั้นความสงบที่แท้ของเธอ จึงจะเริ่มต้นขึ้น

When you understand that nothing and no one belongs to you, 
your true peace begins.

Unknown

Image by Jhollu7 from pixabay

ที่มา  เพจมนษิธาร  Monsitharn

        (บ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา เดิม)


 

เธอไม่ไช่มัน




หนึ่งในเรื่องพื้นฐานที่สุดที่ต้องจดจำ
ไม่เพียงแค่เธอแต่กับทุกคนคือ
ไม่ว่าเธอจะพบอะไรในการเดินทางภายใน
เธอไม่ไช่มัน เธอเป็น... ผู้รู้ผู้ดูผู้เห็นมัน
มันอาจเป็นความว่าง
อาจเป็นความสุข อาจเป็นความเงียบ
แต่สิ่งหนึ่งที่ต้องจำไว้ ก็คือ
ไม่ว่าสิ่งที่ประสบจะสวยงาม
และน่าหลงใหลเพียงใด
เธอก็ไม่ใช่มัน
เธอคือคนที่กำลังประสบกับมันแค่นั้น

ท่าน Osho

One of the most fundamental things to be remembered — not only by you but by everyone — is that whatever you come across in your inner journey, you are not it. You are the one who is witnessing it. It may be nothingness, it may be blissfulness, it may be silence, but one thing has to be remembered: however beautiful and however enchanting an experience you come across, you are not it. You are the one who is experiencing it.


Image by Pexels from pixabay


ที่มา  เพจมนษิธาร  Monsitharn

        (บ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา เดิม)

 

มันเห็นไม่ชัด...มันก็หลง


มันเห็นไม่ชัด...มันก็หลง
อย่างปลาน่ะ ปลามันกินเบ็ดเห็นไหมนั่น  
ไอ้ความเป็นจริง 
ปลาไม่กินเบ็ดหรอก...มันกินเหยื่อ
ถ้ามันเห็นเบ็ดจริงๆ 
มันไม่กินหรอก ปลาน่ะ  มันจะเกี่ยวปากมัน  
ลองสิ  มันไปกินเหยื่อ
แต่บังเอิญมันมีเบ็ดติดเกี่ยวปากมัน ไม่หลุดเสียแล้ว
พวกเราทั้งหลายเหมือนกัน  
ถ้าเห็น ผม ขน เล็บ ฟัน หนัง 
ตามความจริงแล้ว 
ไม่เอา...

หลวงปู่ชา สุภัทโท

Image by Gaara15 from pixabay

ที่มา  เพจมนษิธาร  Monsitharn

        (บ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา เดิม)






 

ธรรม มิใช่ที่รู้ถูก หรือ รู้ผิด


ปริยัติ-ปฏิบัติ-ปฏิเวธ
ไม่ต้องเถียงกันแบบไหนถูก ผิด 
ตัววัด ไม่ใช่มาจับผิดว่า ใครถูก หรือใครผิด
แต่ให้เป็นความรู้สึกที่เกิดขึ้นมาภายในใจ 
พ้นทุกข์ หรือ ทุกข์มากกว่าเดิม
.
รู้มากมาย  แต่ยังทุกข์ 
เพราะเป็นทาสขององค์ความรู้  
ไม่เหมือนที่ตนรู้ เถียงกันเอาเป็นเอาตาย
ทะเลาะ จนเป็นศัตรูกัน อยู่ร่วมโลกกันไม่ได้
เพราะความเห็นไม่ตรงกัน 
ธรรม มิใช่ที่รู้ถูก หรือ รู้ผิด
แต่มันเห็นว่า ทั้งถูก และ ผิด 
มันสักแต่ว่า
มันก็แค่มายา แค่สิ่งที่ผุดขึ้นแล้วดับไป
ไม่มีใครเป็นเจ้าของถูก และผิด 
จนผ่านสิ่งที่รู้ได้ วางความเห็นได้  ไร้มวลหนัก
นั้นถึงจะรู้ว่า มันคือ มายา 
มันเป็นสมมุติ
.
สิ่งที่ยาก  สำหรับปุถุชน
สอนยากคือ เชื่อว่า 
ตนเองเป็นแค่ปุถุชนคนธรรมดา
มิอาจรู้ธรรม  
เพราะสอนธรรม หรือ ชี้แนะเมื่อไหร่
มันก็จะคิดว่าทันที 
ว่าตนเองเป็นแค่ปุถุชนคนธรรมดา
มิอาจรู้ธรรม  
ขอให้ทนฟังอาจารย์ไปเรื่อยๆ 
.
ปุถุชน คนธรรมดา ก็ไม่มีอยู่จริง
อาจารย์สอนสิ่งที่ยากที่สุด คือ 
สลายความเชื่อ  
สลายอุปาทานที่มีมานับชาติไม่ถ้วน
มีใครไปขวางเล่าไม่ให้รู้ธรรม

พระอาจารย์ปกรณ์นันทน์ ฐิตธัมโม

Image by mkupiec7 from pixabay

ที่มา  เพจมนษิธาร  Monsitharn

        (บ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา เดิม)