ขณะจิตที่มีสติ สัมปชัญญะ หรือมีสติปัญญา
สักแต่ว่ารับรู้รับทราบตามธรรมชาติธรรมดา
หรือรู้ซื่อๆ ทางตา หู จมูก ลิ้น กายและใจ
ตรงไปตรงมาตามความเป็นจริง
โดยไม่ลำเอียงไปทางหลงรักหรือหลงชัง
ก็จะเป็นจิตหรือใจที่บริสุทธิ์ หรือเป็นธรรม
หลวงตาณรงค์ศักดิ์ ขีณาลโย
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
