การรักษาสติ

การรักษาสติเป็นเรื่องรู้นิดๆ

แต่ต้องทำให้เป็นนิตย์ฯ

ท่านพ่อเฟื่อง โชติโก

ทานคือการลดความยึดมั่น

         บุญที่ทำในรูปของการถวายทานนั้น ไม่ว่าจะเป็นอาหารหรือเงินก็ตาม จุดหมายสูงสุดอยู่ที่การลดความยึดติดถือมั่นในตัวกูของกู ยิ่งลดได้มากเท่าไรก็ยิ่งเข้าใกล้นิพพานอันเป็นประโยชน์สูงสุด แต่หากทำบุญเพราะหวังแต่ประโยชน์ส่วนตน อยากได้เข้าตัวมาก ๆ แทนที่จะสละออกไป ก็ยิ่งห่างไกลจากนิพพาน หรือกลายเป็นอุปสรรคขวางกั้นนิพพานด้วยซ้ำ

                                                                               พระไพศาล วิสาโล

ผู้ไม่ประมาท

ธรรมะ คือ ธรรมดาสิ่งเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป

เห็นเกิดเห็นดับอยู่ทุกขณะลมหายใจเข้าออก 

บุคคลนั้นจึงชื่อว่าเป็นผู้ไม่ประมาท

หลวงปู่ผ่าน ปัญญาปทีโป

วิธีฝึกจิตให้ว่าง

ถ้าเรามีสติเฝ้าดูจิตใจของเรานั้นอยู่เสมอๆ

เราก็จะเห็นอารมณ์ เห็นกิเลส

เมื่อเราเห็นอารมณ์ เห็นกิเลสภายในใจของเรา

เราก็หาอุบายปัญญา มาพิจารณาละวางอารมณ์ที่ไม่ดีออกไป

แต่ถ้ากำลังของสติไม่ตั้งมั่นพอ จิตของเรานั้นหลงไปกับอารมณ์ทั้งหลาย

ก็ให้กำหนดสมาธิภาวนา ตัดอารมณ์ที่ไม่ดีออกไปอยู่เสมอๆ

กำหนดสติ กำหนดสมาธิให้ต่อเนื่อง

เมื่อจิตของเรามีกำลัง มีสติตั้งมั่นอยู่ในปัจจุบันธรรมแล้ว

คือเห็นจิตอยู่เสมอ ก็เห็นอารมณ์ซึ่งเกิดขึ้น

เมื่อเห็นอารมณ์เกิดขึ้น ก็มีปัญญาในการที่จะพิจารณาทำลายทุกๆ ขณะจิต

ถ้าเราทำเช่นนี้ไปเรื่อยๆ จิตใจของเรานั้นก็จะค่อยๆ ว่างจากอารมณ์ทั้งหลาย

ถึงแม้มีอารมณ์ทั้งหลายเกิดขึ้น ก็รู้จักปล่อยวางความยึดมั่นถือมั่นออกไปได้

มีสติ มีปัญญา รู้เท่าทันสภาวธรรมทั้งหลายทั้งปวง

ว่าอารมณ์ทั้งหลายเหล่านั้น มีความเกิดขึ้น

และมีความดับไปเป็นธรรมดาอยู่เช่นนั้น หาใช่บุคคล ตัวตน เรา เขา ไม่

พระอาจารย์อัครเดช (ตั๋น) ถิรจิตโต