อวิชชาคือความไม่รู้ทุกข์นั่นเอง คือไม่รู้ว่ากายกับใจมันเป็นตัวทุกข์
เราไปคิดว่ากายกับใจเป็นตัวเรา เป็นตัวดีตัววิเศษ
แต่ว่าถ้าเรามาเจริญสติรู้กาย เจริญสติรู้ใจ เรารู้มากเข้ามากเข้า
จะเห็นเลยว่าทั้งกายทั้งใจนี่ เป็นตัวทุกข์ล้วนๆ นะ
พอมันเห็นกายเห็นใจเป็นทุกข์แจ่มแจ้งปุ๊บ
สมุทัยจะเป็นอันถูกละอัตโนมัติเลย
ฉะนั้นรู้ทุกข์เมื่อไหร่ สมุทัยถูกละเมื่อนั้น จำไว้นะ
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
