คนเราส่วนใหญ่อยู่คนเดียวไม่เป็น
พออยู่คนเดียว แว่บเดียวก็เหงา คิดถึงเพื่อน
นี่คือความอ่อนแอของจิตใจ
ความทุกข์ที่คนมักมองไม่เห็นว่าเป็นปัญหา
คิดว่าเป็นเรื่องธรรมดา
.
ผู้ที่สามารถฝึกจิต
ให้มีสติตื่นรู้อยู่ในปัจจุบันอย่างต่อเนื่อง
จะมีความรู้สึกว่า ไม่ขาดอะไรสักอย่าง
จะอยู่คนเดียว อยู่น้อยคน
อยู่มากคน ความรู้สึกนี้คงที่
จะคบเพื่อนก็มีความสุขได้
จะอยู่คนเดียวก็มีความสุขได้เหมือนกัน
ความสุขจึงขึ้นอยู่กับปัจจัยภายใน
ไม่ต้องพึ่งคนอื่นจึงมีความสุขได้
ความคล่องแคล่ว ความเป็นอิสระอย่างนี้
ไม่น่าปรารถนาหรือ
พระอาจารย์ชยสาโรภิกขุ
Image by adege from pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา