เราสมควรเสกสรรจิตให้อยู่กับที่

การปฏิบัติศาสนธรรม คือ การเสกสรรจิตของตัวเองเท่านั้น

จำเป็นหรือ ที่เราจะส่งจิตหนีจากตัวเอง

จำเป็นหรือ เราจะส่งจิตของเราออกไปข้างนอก

สมควรอย่างยิ่ง ที่จะเสกสรรจิตของเราให้อยู่กับที่

คือให้อยู่กับตัวเอง อย่าให้มันไป จะไปที่ไหนก็ตาม

เราจะต้องรักษาคือ สกัดเอาไว้ด้วยสติ

หลวงปู่บุญเพ็ง กัปปโก

จิตไม่ชอบอยู่ในกายเปรียบได้สัตว์นรก

จิตใจของผู้ใดไม่ชอบอยู่บ้านคือร่างกาย 

ปล่อยให้กระเพื่อมออกไปกับกิเลสตัวโกรธ โลภ หลง 

จิตใจของผู้นั้นเปรียบได้ประดุจสัตว์นรกตัวหนึ่ง 

ที่นำความทุกข์ความวุ่นวายมาให้แก่ตนเอง 

ทั้งในปัจจุบันและในอนาคต ไม่มีที่สิ้นสุด

หลวงพ่อไม อินทสิริ

กิเลส คือ โมหะ จึงเป็นสิ่งสำคัญ

กิเลส คือ โมหะ จึงเป็นสิ่งสำคัญ 

มันมีอิทธิพลโดยเราไม่รู้สึกตัวเลย

คือมันสามารถเข้าไปจับยุทธศาสตร์ที่สำคัญ คือ ใจ

เมื่อมันจับ “นายใจ” หรือ “พญาจิตราช” ได้แล้ว

สิ่งทั้งหมดจะต้องเป็นไปตามคำบังคับบัญชาของมัน...

เช่น ยกตัวอย่าง รูปัง อนิจจัง รูปทั้งหมดไม่เที่ยง

แต่โมหะมันบอกใหม่ว่า รูปทั้งหมดเที่ยงแท้ 

พระบอกว่า สังขารทั้งหลายเป็นทุกข์อย่างยิ่ง 

มันจะบอกคนโง่ว่า สังขารเป็นสุขอย่างยิ่ง

หลวงปู่ขาว อนาลโย

เราไม่สามารถบังคับสรรพสิ่ง...

เราไม่สามารถที่จะไปบังคับสรรพสิ่งให้ได้ดั่งใจเราทุกอย่างไปหรอก...

เรามีสิทธิ์เพียงแค่รู้จักกับบริหารจัดการตัวเอง 

ให้สามารถอยู่ร่วมกับสรรพสิ่งให้ได้เท่านั้น

พระอาจารย์อังคาร อัคคธัมโม

ผู้รู้ตัว เห็นตัว

...ผู้รู้ตัว เห็นตัว

ท่านจึงยกว่าเป็นยอดแห่งวิชา

พระอุบาลีคุณูปมาจารย์

(จันทร์ สิริจนฺโท)