นักปฏิบัติส่วนใหญ่มักใช้เวลากลางคืนภาวนา
ส่วนเวลากลางวันปล่อยใจไปตามโลก
เดี๋ยวโลภ เดี๋ยวโกรธ เดี๋ยวหลง
เดี๋ยวตัณหา เดี๋ยวราคะ เดี๋ยวอุปาทาน สนุกเฮฮาไป
ขาดสติ นักปฏิบัติที่ทำนิสัยเหมือนไม่ใช่นักปฏิบัติ
ได้ชื่อว่าเรากำลังทำลายศาสนาทางอ้อม
พอเวลากลางคืน เราก็นั่งภาวนาสงบจิตสงบใจ
มันก็ไม่สงบให้ เพราะอะไร
เพราะเราได้ทำความวิบัติให้กับตัวเองแล้ว
ได้ทำความพินาศให้กับตัวเองแล้ว
ครูบาเจ้าเพชร วชิรมโน
Image by OpenClipart-Vectors from pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
