สติสมาธิและปัญญา
ก็ตกอยู่ใต้กฎเกณฑ์ของไตรลักษณ์
คืออนิจจัง (ไม่เที่ยง)
ทุกขัง (ทนอยู่ในสภาพเดิมไม่ได้)
อนัตตา (บังคับบัญชาไม่ได้) เหมือนกัน
ฉะนั้นจึงไม่ควรคิดว่า
จะ "รู้" ได้ตลอดเวลา
พระอาจารย์มหาวิเชียร ชินวังโส
Image by Peggy_Marco from pixabay
ที่พึ่งคือความว่างของใจ
เราควรตรวจดูใจของตัวเองอยู่เสมอว่า
ใจเรายังไปหาอ้อนวอนร้องขอ
เอาสิ่งอื่นเข้ามาเป็นที่พึ่งอาศัยอยู่หรือไม่
ถ้าหากว่าใจเรายังไปหาที่พึ่งอื่นอยู่อีก
ก็เชื่อได้เลยว่าใจเรายังเข้าไม่ถึงรัตนตรัยทั้ง 3 ได้เลย
ถ้าหากว่าบุคคลใดใจเข้าถึงพระรัตนตรัยได้แล้ว
จะไม่ยอมเชื่อสิ่งอื่นอีกเลยแม้แต่นิดเดียว
จะวางเฉยไว้ทั้งหมดไม่ยอมยึด
มีแต่ผู้ที่ยังเข้าไม่ถึงพระรัตนตรัย
เท่านั้นแหละจะมาพากันแสวงหาที่พึ่ง
ที่พึ่งคือความว่างของใจ
ที่ไม่ไปเกาะยึดนั่นแหละดีที่สุด
จุดจบมันอยู่ตรงนี้เอง
หลวงปู่คูณ สิริจันโท
Image by Peggy_Marco from pixabay
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)