ตัณหาคือความอยาก
มันไม่เคยพอ ไม่เคยอิ่ม ไม่เคยเต็ม
ปากของตัณหา กว้างนัก
จึงหิวโหยอยู่เสมอ
บุคคลผู้โง่เขลา จึงดิ้นรนทุรนทุราย
สนองความต้องการของตัณหา
ส่วนผู้มีปัญญาจะหาทางดับตัณหา
การดับตัณหา
จึงเป็นการเมตตาต่อตนเอง
และยุติความดิ้นรนเร่าร้อน
พระอาจารย์ชานนท์ ชยนนฺโท
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
