สัตว์โลกเกิดมา ก็นำความทุกข์ประจำสังขารติดมาด้วย
ตราบใดที่เขายังไม่สลัดความพอใจในสังขารออก
ความทุกข์ก็ย่อมติดตามไปเสมอ
เหมือนโคที่ยังมีแอกเกวียนครอบคออยู่
ล้อเกวียนย่อมติดตามไปทุกฝีก้าว
พุทธโอวาทก่อนดับขันธ์ปรินิพพาน
การฝึกสติ คือ “การตามดู แต่ไม่ตามไป”
การฝึกสติ คือ “การตามดู แต่ไม่ตามไป”
เช่นการตามดูรู้ลมหายใจ ก็เพียงดูรู้ว่า
ลมหายใจเข้า หายใจออก ไม่ตามไปปรุงแต่งต่อว่า
ทำไมลมจึงเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ น่าจะเป็นอย่างนั้นอย่างนี้
เพียงแค่รู้เข้า รู้ออก รู้สั้น รู้ยาว รู้สั่นไหว
รู้นิ่งสงบ รู้อย่างนี้ก็พอ
นี่คือการฝึกสติ ฝึกกรรมฐาน เป็นการละความเพลินของจิต
ดึงจิตมาอยู่กับกายปัจจุบัน ไม่หลงเพลินคิด
ทำบ่อยๆ จิตจะมีพลัง มีความเฉียบคม ไม่หลงอารมณ์
ครูบาไตรภพ วัดป่าโคกเจริญธรรม
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)