…พระพุทธเจ้าองค์ปฐมท่านสอนง่ายมาก
“สติแปลว่าระลึก” ทำอะไรก็ระลึกตรงนั้น
นั้นล่ะเจริญภาวนากรรมฐาน จบ ง่ายไหม
ไม่มีภาระต้องไปคิดด้วย ว่าต้องใช้วิธีไหน
ต้องทำยังไง ต้องซ้ายขวาออกก่อนต้องอะไร
ไม่มีเลยเห็นไหม
.
ท่านสอนง่ายมากเห็นไหม “สติแปลว่าระลึก”
จับคำเดียว เวลาทำอะไรก็ระลึกตรงนั้น
เพราะนั้นเจริญกรรมฐานได้ทุกขณะไหม
ไปทำงานก็ยังเจริญกรรมฐานได้ไหม
ขับรถเจริญกรรมฐานได้ไหม
ได้หมดทุกอิริยาบถ เห็นยัง
.
เพราะเวลากิเลสมันเกิด เวลาความทุกข์มันเกิด
มันเกิดอยู่ช่วงพวกนี้หมด
เพราะนั้นเมื่อสติมันฝึกอยู่ในประจำวันอย่างนี้
เวลาทุกข์ใจมันเกิดนี่
สติมันจะระลึกความทุกข์ได้ ใช่ไหม
.
สติระลึกความทุกข์ก็เรียกว่า
ทุกข์เป็นของที่ควรกำหนด
เมื่อสติระลึกรู้ความทุกข์ในใจได้
ก็เรียกว่าได้กำหนดดูทุกข์แล้ว ใช่ไหม
.
สมุทัยเป็นของที่ควรละ
อะไรเป็นเหตุให้ทุกข์เกิด
ก็อุปาทานความสำคัญเป็นตัวตนเกิดตรงนั้นเอง
เมื่อเห็นแจ้งตรงนั้นเมื่อไหร่
ก็เรียกว่ามันละสมุทัยแล้ว
ความทุกข์ในใจมันก็ดับ
เรียกว่านิโรธะมันเกิด
.
การที่สติสมาธิปัญญา
มันเห็นเหตุเห็นผลตรงนั้น
นั่นก็คือตัวมรรคนั่นเอง
เพราะฉะนั้นอริยสัจ ๔
จึงเดินอยู่ในจิตตลอดเห็นยัง
มันจะเกิดตรงนี้ไม่ได้เลย
ถ้าเราไม่หัดตรงนี้
.
เพราะฉะนั้นเวลามันเกิดนี่
เราฝึกอยู่ในชีวิตประจำวันอย่างนี้
เวลามันเกิดเวลาไหน
สติตัวนี้มันจะเข้ามาทำงานทันที
เวลามันระลึกเวทนากลางอก
ก็เรียกว่า เวทนานุปัสสนา ถูกไหม
เวลามันระลึกโลภโกรธหลงกลางอก
ก็เรียกว่า ธัมมานุปัสสนา ใช่ไหม
นี่ มันอยู่ทำหน้าที่ของมันหมด
พระอาจารย์วิชัย กัมมสุทโธ
อ่านเพิ่มเติมได้ที่
Image by 周游中国 from pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
