จงหันเข้ามาที่ความรู้สึก


จงหันเข้ามาที่ความรู้สึก อย่าคิดออกไปไกลตัว
ความรู้สึกตัวและรู้จักใจ 
ความรู้สึกนี้แผ่กระจายกลายเป็น
ความสว่างสบายไปในทุกๆ ส่วน
 ไม่ยึดถือแต่กลับทรงอยู่ได้ดี 
ไม่ได้ทำอะไรมาก กลับได้ผล
ไม่พยายามจะแยกแยะคิดพิสูจน์อะไร 
กลับรู้กลับเห็นได้โดยตรง..
 .
หายใจเป็นความรู้สึก 
ความรู้สึกสัมพันธ์กับลมหายใจ 
คิดนึกไปเช่นไรรู้ได้เอง
คิดเอง ตัดเอง เข้าใจเอง ในตัวนี่เอง 
อย่างนี้เรียก อาตมวิทยา (Self Knowledge) 
ซึ่งได้โดยตรง ไม่ต้องคิดคล้อยตาม
หรือนึกตามแนวทฤษฎี
.
มีได้โดยอาการอย่างนี้ 
คือต้องรู้อาการจึงรู้สมุหฐาน 
เห็นอาการของตัวเอง 
กายและจิตมีปฏิกิริยากันเช่นไร
ตามที่มันเป็นอยู่เอง ตามกฎ ตามศีล(ปรกติ) 
ตามธรรมของมัน ก็จะรู้สมุหฐาน
.

ไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์ไปแต่งตั้งหรือใครบันดาล 
เรียกว่าการกระทำของธรรม กิริยาของธรรมชาติ 
กฎแห่งความสัมพันธ์สืบต่อกัน 
หาใช่ใครหรืออะไรแต่อย่างใดอย่างหนึ่ง
ยืนอยู่ในฐานะผู้กระทำหรือผู้ถูกกระทำ
.
ไม่มีกฎแห่งการกระทำ 
ไม่เกี่ยวกับได้หรือเสียนั้น เนื่องแต่คนไปยึดถือเอา
โดยเข้าใจผิดต่อกฎมูลฐานนี้ 
ชอบจะจดจำ ชอบจะหยุดอยู่ 
เลือกสรรบางสิ่งที่ตนชอบ 
เห็นเช่นนั้นมันเลิกยึดเอง เรียกว่าเห็นกรรมก็รู้เองว่า
ได้กระทำผิดต่อตนเองมาอย่างไร 
ที่ตรงนี้จะหน่าย คลายละวางเอง

ท่านเขมานันทะ
............................................................................

จาก แรมรายคืน 
บันทึกการเดินทางระหว่างปี ๒๕๒๒-๒๕๒๕ ครั้งไปเยือนอิตาลี สิงคโปร์ 
อินโดนีเซีย ออสเตรเลีย ขณะนั้นท่านยังครองสมณเพศ

Image by jggrz from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา



 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น