วิ่งไขว่คว้า หาความสุข ภายนอกตน
จึงดิ้นรน ต่อสู้ นานหนักหนา
ทรัพย์สมบัติ ทั้งหลาย ที่ได้มา
สุดท้ายหนา ต้องทิ้งไว้ แล้วจากไป
แม้ร่างกาย เขาก็นำ เอาไปฝัง ...
จะมัวยัง หลงรัก อยู่ไฉน
สมบัติโลก ต้องคืนโลก ทั้งหมดไป
จงดูใจ ที่มัวหลง ในอารมณ์
แก่นแท้นั้น กายและใจ คือตัวทุกข์
จะหาสุข จากอารมณ์ คงไม่สม
อยู่กับทุกข์ รู้ความทุกข์ หมดตรอมตรม
รู้กายใจ ก่อนสิ้นลม พ้นทุกข์จริง
ศึกษา กายและใจ รู้สัจจะ
จึงเลิกละ ถอดถอนได้ ในทุกสิ่ง
เลิกหลงรัก เลิกหลงชัง และหยุดดิ้น
จิตจึงนิ่ง สู่สงบ พบนิพพาน
พระอาจารย์ชานนท์ ชยนนฺโท
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น