ถ้าหลุดพ้นจากบุญ



บุญแท้นั้นก็เมื่อหมดความรู้สึกอยากจะมีบุญ 
ถ้ายังหวัง ยังอยากจะมีบุญอยู่เพียงไร 
ก็ยังไม่ใช่บุญแท้ 
มันเป็นเพียงความรู้สึกอยากจะมีบุญ 
ยังหิวบุญอยู่นั่นเอง

ถ้าหลุดพ้นจากบุญนั่นแหละ
มันจึงจะเป็นบุญที่แท้จริง 
ถ้ามันยังอยากจะมีบุญอยู่ 
มันหลุดพ้นไปไม่ได้ 
นี่มันเกี่ยวข้องกันอยู่อย่างนี้ 
ถ้าคนรู้จักบุญจริง 
ก็ใช้เป็นเครื่องมือสำหรับความหลุดพ้น 
แต่ถ้าคนมันไม่รู้จักบุญ บุญนั่นแหละ 
มันจะเป็นเครื่องผูกมัดรัดตรึง 
ไม่ให้หลุดพ้น มันกลายเป็นอย่างนี้ไปเสีย

ท่านพุทธทาสภิกขุ

Image by Margaret8 from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา




 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น