การหยุดความคิดปรุงแต่ง
. ไม่ใช่ การห้ามจิต ไม่ให้คิด
. ไม่ใช่ การเพ่งจิต เพื่อให้หยุดคิด
. ไม่ใช่ การคิดเรื่องความไม่ปรุงแต่ง
ซึ่งเป็นการปรุงแต่งซ้อนความปรุงแต่ง
หรือฝันซ้อนฝัน ซึ่งนั่นไม่ใช่การตื่นจากฝัน
แต่เป็นการขังตัวเอง ให้อยู่ในโลกของความคิดฝัน
แต่ การหยุดความคิดปรุงแต่ง
คือ การหยุดตัวเอง
ที่จะไปปรุงแต่งความคิด
ให้ความคิด เป็นเพียง สักว่าความคิด
เมื่อใดที่ความคิดหยุดลง
“รู้” ที่หลงอยู่ในความคิดก็ตื่นขึ้น
เป็น รู้ ตื่น และเบิกบาน
เมื่อนั้น เม็ดพันธุ์แห่งพุทธะย่อมงอกงาม
นั่นคือ การกลับสู่ธรรมชาติเดิม
ท่านโพธิธรรม (ปรมาจารย์ตั๊กม้อ)
Image by pcsfish from pixabay
. ไม่ใช่ การห้ามจิต ไม่ให้คิด
. ไม่ใช่ การเพ่งจิต เพื่อให้หยุดคิด
. ไม่ใช่ การคิดเรื่องความไม่ปรุงแต่ง
ซึ่งเป็นการปรุงแต่งซ้อนความปรุงแต่ง
หรือฝันซ้อนฝัน ซึ่งนั่นไม่ใช่การตื่นจากฝัน
แต่เป็นการขังตัวเอง ให้อยู่ในโลกของความคิดฝัน
แต่ การหยุดความคิดปรุงแต่ง
คือ การหยุดตัวเอง
ที่จะไปปรุงแต่งความคิด
ให้ความคิด เป็นเพียง สักว่าความคิด
เมื่อใดที่ความคิดหยุดลง
“รู้” ที่หลงอยู่ในความคิดก็ตื่นขึ้น
เป็น รู้ ตื่น และเบิกบาน
เมื่อนั้น เม็ดพันธุ์แห่งพุทธะย่อมงอกงาม
นั่นคือ การกลับสู่ธรรมชาติเดิม
ท่านโพธิธรรม (ปรมาจารย์ตั๊กม้อ)
Image by pcsfish from pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น