เมื่ออาการรู้ตัวออกหน้า


คนธรรมดาทั่วไปนั้นความคิดออกหน้า 
ทำอะไรแล้วก็คิด คิดแล้วก็ทำ 
ทำแล้วก็นึก นึกแล้วก็คิด 
คิดแล้วก็ทำอยู่อย่างนี้ 
ความคิดนี่นำทางอยู่ 
.
ส่วนความรู้ตัวนี่ล้าหลังมาก 
ทีนี้พอเราเร้าความรู้สึกตัวขึ้น 
ความรู้สึกตัวจะเริ่มแซง 
ก็เริ่มกวดเข้ามาโดยไม่ทำลายความคิด 
เหล่านี้ มันสลับกันไป 
คิดก็รู้ คิดก็รู้ คิดก็รู้ 
ในที่สุดอาการรู้ตัวจะออกหน้า
.
เมื่ออาการรู้ตัวออกหน้านั้น 
บุคคลจะรู้สึกตัวว่าตัวเองเปลี่ยนแปลง
ล่วงภาวะเดิม ก็คือ รู้ตัวดี 
คิดแผ่วๆ แต่ว่าชัดเจน 
เป็นความจำเป็นและเป็นสิ่งที่ดีที่เราคิดน้อย
.
คิดน้อยๆ แต่ทุกความคิดชัดเจน 
ดีกว่าคิดมากแล้วฟุ้งซ่าน
ส่วนใหญ่เป็นขยะ เราสิ้นเปลือง
กับความคิดปรุงแต่งที่ไร้ประโยชน์
มากกว่าที่จะได้ประโยชน์

ท่านเขมานันทะ

หนังสือดวงตาแห่งชีวิต พิมพ์ครั้งที่ 3

Image by Pexels from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา

https://www.facebook.com/Jaturataweep/






 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น