เหตุปัจจัย...ที่จะทำให้จิตใจของคนเรานี่
ละจากร่างอันหนึ่ง ไปสู่...ร่างอีกร่างหนึ่ง
อยู่อย่างนี้ร่ำไป
ก็เพราะว่า...ใจนี่แหละมันสำคัญผิด
คิดว่าโลกสงสารอันนี้ น่าอยู่น่าอาศัย
แท้ที่จริงแล้ว... มันไม่เป็นสิ่งที่น่าอยู่น่าอาศัยอะไรเลย
ก็จะน่าอยู่อย่างไรล่ะ ก็มัน...ไม่เที่ยงนี่
เกิดมาแล้วไม่ทันไร ความแก่ก็ตามมาแล้ว
ปรากฏว่าร่างกายสังขารนี้ก็ทรุดโทรมไป
หรือไม่เช่นนั้น...
ก็มีโรคภัยไข้เจ็บอันร้ายแรงมาเบียดเบียนเอา
ได้เสวยทุกขเวทนาอยู่อย่างนั้น...
ทั้งหมดนี้มัน ก็ลักษณะแห่งความไม่เที่ยงของสรรพสิ่งทั้งหลายในโลกนี้
ทั้งที่มีวิญญาณครอง ก็ดี ไม่มีวิญญาณครอง ก็ดี
มันก็ล้วนแต่...เกิดขึ้นมาเป็นเบื้องต้น
แปรปรวนในท่ามกลาง
และแตกดับในที่สุด...ทั้งนั้นเลย
หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
Image by Leolo212 from pixabay
จากเพจ วัดพระธาตุขุนบง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น