เมื่อใดที่ใจของเรา
วางของหนัก ของร้อนลง
ใจก็เบา ว่างสบายอยู่แล้วนั่นเอง
นั่นแหละ คือ การปฏิบัติธรรม
.
“การปฏิบัติธรรม” คือ การคืนสู่ความเป็นธรรมชาติ
การปฏิบัติธรรมไม่ได้หมายความว่า
ต้องเป็นตอนนั่งสมาธิ หรือเดินจงกรมเท่านั้น
อันนั้น คือ รูปแบบเบื้องต้นเท่านั้นเอง
.
การปฏิบัติธรรมที่แท้จริง ก็คือ…
ใจมันคลายจากเรื่องราวต่าง ๆ ในโลก
วาง... จากสิ่งที่ยึด ที่หลงอยู่
.
เมื่อใจวางจาก ของหนักของร้อน
ใจก็ว่าง เบาสบาย
และดำรงอยู่กับความเบา
ความสบาย ความสงบสุข
ได้เป็นปัจจุบันธรรมนั่นเอง
.
นั่นแหละ... คือ การฝึกปฏิบัติธรรม
ก็ค่อย ๆ เพียรฝึกปฏิบัติไป
.
ธรรมบรรยาย โดย พระมหาวรพรต กิตฺติวโร
18 มกราคม 2565
Cr.เพจเดินจิต..
Image by Couleur from pixabay
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น