การภาวนาคือการเดินทาง
แต่ไม่ใช่การเดินทางไปสู่เป้าหมายนอกตัว
เป็นการเดินทางย้อนรอย
กลับเข้าสู่แหล่งที่มันกำเนิดเกิดมา
.
รู้สึกตัวที่นี่แล้วรู้สึกอยู่อย่างนี้
แต่อย่ายึดตึดเพ่งเล็งต่อความรู้สึก
รู้สึกตัวแบบเบาๆ
มีนักปฏิบัติที่เข้าใจผิดอยู่มากๆ เช่น
พยายามที่จะสะกดจิตตัวเอง
เพ่งเข้าไปข้างในซึ่งมันให้ความสงบ
แต่ไม่ให้ความหลุดพ้น
เป็นการติดยึดอยู่ในความสุขที่ประณีต
เราติดอารมณ์สุขอันนั้น มันทำให้เฉื่อยชา
แต่ไม่ใช่การเดินทางไปสู่เป้าหมายนอกตัว
เป็นการเดินทางย้อนรอย
กลับเข้าสู่แหล่งที่มันกำเนิดเกิดมา
.
รู้สึกตัวที่นี่แล้วรู้สึกอยู่อย่างนี้
แต่อย่ายึดตึดเพ่งเล็งต่อความรู้สึก
รู้สึกตัวแบบเบาๆ
มีนักปฏิบัติที่เข้าใจผิดอยู่มากๆ เช่น
พยายามที่จะสะกดจิตตัวเอง
เพ่งเข้าไปข้างในซึ่งมันให้ความสงบ
แต่ไม่ให้ความหลุดพ้น
เป็นการติดยึดอยู่ในความสุขที่ประณีต
เราติดอารมณ์สุขอันนั้น มันทำให้เฉื่อยชา
ทางปัญญารู้เห็นการเปลี่ยนแปลง
สมยอมกับอารมณ์สุขอันนั้น
แล้วในที่สุดก็ไม่อยากรู้ความจริงอื่นใด…
ท่านเขมานันทะ
แล้วในที่สุดก็ไม่อยากรู้ความจริงอื่นใด…
ท่านเขมานันทะ
Image by aalmeidah from pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น