สิ่งที่กั้นขวางไม่ให้บางคนเข้ามาทางธรรม
ก็คือความกลัวที่ว่า หากตนศึกษาหรือปฏิบัติธรรมแล้ว
อาจจะไม่รัก ไม่ผูกพันกับคนข้างกายเหมือนเดิม
สังโยชน์ คือ เครื่องร้อยรัดผูกมัดสัตว์ไว้
ไม่ว่าจะเป็นสามี-ภรรยา
แม่-ลูก
หรือชาวโลกคนไหนก็ตาม
ปกติแล้ว จะมีพันธะ
มี สายใย
มี ความผูก
มี ความพัน
มี ความเกาะ
มี ความเกี่ยวโยงกันอยู่ทั้งนั้น
แต่ถ้าเข้าใจธรรมะขึ้นมาเมื่อไหร่
ก็จะอยู่ด้วยกันอย่างเป็นอิสระ
มีความเป็นไทจริงๆ
คือ เกื้อกูลกันไปตามสิ่งที่สมควรจะเกื้อกูลกัน
ทำหน้าที่อย่างมีธรรม
และโดยธรรม
แต่ไม่มีความอาลัย
ไม่มีสายใย
ไม่มีเครื่องร้อยรัดกันไว้
พระอาจารย์นวลจันทร์ กิตติปัญโญ
Image by ID 4144132 from pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น