หลายคนภาวนา
แทนที่จะมุ่งมาให้เห็นกายเห็นใจ
เป็นไตรลักษณ์ ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา
เกือบทั้งหมดที่ภาวนาแล้วล้มลุกคลุกคลาน
ภาวนาเพื่อจะให้มันเที่ยง
เพื่อจะให้มันสุข เพื่อจะบังคับมันให้ได้..
ลืมไปว่าถาวรไม่มี
มีแต่อนิจจัง ไม่ถาวร
มีแต่ทุกขัง ทนอยู่ไม่ได้
ไม่มีความสุขที่แท้จริงในกายในใจนี้...
ไม่ใช่ว่าพระอรหันต์ภาวนาไปแล้ว
ร่างกายมีความสุข ไม่ใช่
จิตใจท่านก็ยังทำหน้าที่รู้สึกนึกคิด
ตามธรรมดานั่นเอง
ความสุขมันอยู่ตรงที่
ไม่ได้ยึดถือขันธ์ต่างหาก
ไม่ยึดถือในกาย ไม่ยึดถือในใจ
เป็นอิสระจากกายจากใจ
ความสุขมันอยู่ตรงที่พ้นจากขันธ์
ไม่ใช่ความสุขอยู่ที่ดัดแปลงขันธ์สำเร็จแล้ว
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
Image by Pixelheld from pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น