ครั้งหนึ่ง ผมไปเห็นภพภูมิที่เกิดมา
มองไปสุดตาทิพย์ ตาทิพย์ ยาวกว่าตานี้มากนะ
สุดตาทิพย์แล้ว ยังมองไม่จบภพชาติที่เราเวียนเกิดจนถึงปัจจุบัน
เราเป็นอะไรต่างๆ มาเยอะเลย...ผมเห็นแล้วน้ำตาไหล
ไม่ใช่ไหลเพราะเกิดปีติ แต่เพราะเกิดความสมเพชตัวเอง
เพราะสิ่งต่างๆ ที่ปรากฏให้เราเห็นด้วย "ปุพเพนิวาสานุสสติญาณ"
คือเครื่องประจานความโง่ของเรา โง่จริงๆ เลย..ที่ต้องมาเกิด
ภพแล้วภพเล่า เรียงเป็นลำดับ เหมือนเอาอะไรมาเรียงให้เราดู
จนสุดตาทิพย์ยังดูไม่หมด นั่นคือชีวิตที่เราเกิดมา เป็นอย่างนั้นเอง
ดร.สนอง วรอุไร
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น