ผู้จดจำพระธรรมคำสอนได้มากมาย
แต่มัวประมาทอยู่ ไม่นำธรรมเหล่านั้นไปปฏิบัติ
ย่อมไม่ได้รับผลอันใด จากธรรมนั้น
เหมือนคนเลี้ยงโค ได้แต่นับโคของผู้อื่น ฉันนั้น ( # ๑๙)
ส่วนผู้จดจำพระธรรมคำสอนได้ แม้นเพียงน้อย
แต่ประพฤติธรรมสมควรแก่ธรรมเป็นปกติ
พากเพียร ละราคะ โทสะ โมหะ
ตื่นรู้อยู่เสมอ มีจิตหลุดพ้น
ไม่ยึดติดสิ่งใดๆ ทั้งในโลกนี้และโลกหน้า
เขาย่อมได้รับผลอันยิ่ง แห่งธรรม ( # ๒๐)
จากหนังสือธรรมบาท โดยสวนธรรมะโพธิญาณ
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น