การปฏิบัติคือการทำความรู้อยู่ เข้าใจอยู่ ยอมรับอยู่

หน้าที่ของเรา ก็คือ จะต้องเข้าใจ

ลีลามายาของตัวตนให้ได้มากที่สุด

ถึงบอกเสมอว่าการปฏิบัติไม่ได้มีอะไรมาก

นอกจากนั่งดูกิเลส กิเลสก็คือตัวตนของเรา

ทําความเข้าใจมัน เรียนรู้มัน

ถ้าเราไม่ดูกิเลส ไม่ศึกษากิเลส

แล้วจะเรียกว่าการปฏิบัติได้อย่างไร

เราไม่ได้ปฏิบัติเอาสภาวะ เราไม่ได้ปฏิบัติเอาจิตที่โปร่ง โล่ง เบา

ไม่ได้ปฏิบัติเอาจิตที่สงบ ไม่ได้เอาจิตที่ว่าง ไม่ได้เอาจิตที่หลุดพ้น

ไม่ใช่ นั่นคือกิเลสทั้งนั้น ที่พูดมา

ไม่ใช่ ถ้าอย่างนั้นมันไม่มีทางหลุดพ้นที่แท้จริง

การปฏิบัติคือการทำความรู้อยู่ เข้าใจอยู่ ยอมรับอยู่ แค่นั้นเอง

แล้วไม่อะไรกับมันทั้งสิ้น วางเฉย

เมื่อนั้นจิตเราก็จะสะอาด สงบ สบาย แค่นั้นเอง

พระอาจารย์ชยธมฺโมภิกขุ

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา

https://www.facebook.com/Jaturataweep/