การหัดรู้จิต ไม่มีวิธีการอะไรที่ยุ่งยาก




การหัดรู้จิต ก็ไม่มีวิธีการอะไรที่ยุ่งยากเลย
เพียงแค่หัดให้เกิดความรู้สึก
หรือรู้ได้เองบ่อยๆ ว่า มีกายมีจิตอยู่
โดยไม่ต้องมีความจงใจจะรู้ให้ได้ว่ามีกายมีจิตอยู่
และไม่ต้องบังคับให้รู้ได้ว่ามีกายมีจิตอยู่
แต่ในการหัดให้รู้ว่ามีกายมีจิตอยู่ได้เองบ่อย ๆ นั้น
ในตอนแรก ๆ ก็คงต้องอาศัยความจงใจอยู่บ้าง
เพราะส่วนมากแล้วถ้าไม่จงใจจะรู้ลงมาที่กายที่จิตตัวเอ
ก็จะไม่ยอมรู้กายไม่ยอมรู้จิตได้เองเลย
ซึ่งเป็นเพราะคนเรานั้น ล้วนแต่มีความเคยชิน
ที่จะหลงลืมกายลืมจิตตัวเองไป 
เมื่อหลงลืมไปก็จะไม่รู้สึกเลยว่า มีกายมีจิตตัวเองอยู่
เพราะเอาแต่หลงไปรู้อยู่ในรูปที่ตาเห็นบ้าง
หลงไปรู้อยู่ในเสียงที่หูได้ยินบ้าง
หลงไปรู้อยู่ในเรื่องราวที่กำลังคิดบ้าง
หลงไปรู้อยู่ในสัมผัสทางกายบ้าง
หลงไปรู้อยู่ในรสที่ลิ้นกำลังได้รับบ้าง
หรือไม่ก็หลงไปรู้อยู่ในกลิ่นที่จมูกกำลังได้รับบ้าง
ดังนั้นในเบื้องต้น หากยังไม่สามารถรู้สึกได้ว่
มีกายมีจิตได้เองอย่างไม่จงใจ 
ก็ต้องหัดรู้แบบจงใจไปก่อน 
แม้ว่าการรู้แบบจงใจนี้จะยังไม่ใช่การรู้ที่ถูกต้องก็ตาม
และเมื่อยังต้องรู้แบบจงใจ ก็ต้องทราบด้วยว่ายังรู้แบบจงใจ
แล้วเมื่อจิตมีพัฒนาการมากขึ้น
ต่อไปก็จะสามารถรู้ได้เองโดยปราศจากการจงใจ

อ.สุรวัฒน์ เสรีวิวัฒนา


ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น