การหัดรู้จิต ไม่มีวิธีการอะไรที่ยุ่งยาก

การหัดรู้จิต ก็ไม่มีวิธีการอะไรที่ยุ่งยากเลย

เพียงแค่หัดให้เกิดความรู้สึก

หรือรู้ได้เองบ่อยๆ ว่า มีกายมีจิตอยู่

โดยไม่ต้องมีความจงใจจะรู้ให้ได้ว่ามีกายมีจิตอยู่

และไม่ต้องบังคับให้รู้ได้ว่ามีกายมีจิตอยู่

แต่ในการหัดให้รู้ว่ามีกายมีจิตอยู่ได้เองบ่อย ๆ นั้น

ในตอนแรก ๆ ก็คงต้องอาศัยความจงใจอยู่บ้าง

เพราะส่วนมากแล้วถ้าไม่จงใจจะรู้ลงมาที่กายที่จิตตัวเอง

ก็จะไม่ยอมรู้กายไม่ยอมรู้จิตได้เองเลย

ซึ่งเป็นเพราะคนเรานั้น ล้วนแต่มีความเคยชิน

ที่จะหลงลืมกายลืมจิตตัวเองไป 

เมื่อหลงลืมไปก็จะไม่รู้สึกเลยว่า มีกายมีจิตตัวเองอยู่

เพราะเอาแต่หลงไปรู้อยู่ในรูปที่ตาเห็นบ้าง

หลงไปรู้อยู่ในเสียงที่หูได้ยินบ้าง

หลงไปรู้อยู่ในเรื่องราวที่กำลังคิดบ้าง

หลงไปรู้อยู่ในสัมผัสทางกายบ้าง

หลงไปรู้อยู่ในรสที่ลิ้นกำลังได้รับบ้าง

หรือไม่ก็หลงไปรู้อยู่ในกลิ่นที่จมูกกำลังได้รับบ้าง

ดังนั้นในเบื้องต้น หากยังไม่สามารถรู้สึกได้ว่า

มีกายมีจิตได้เองอย่างไม่จงใจ 

ก็ต้องหัดรู้แบบจงใจไปก่อน 

แม้ว่าการรู้แบบจงใจนี้จะยังไม่ใช่การรู้ที่ถูกต้องก็ตาม

และเมื่อยังต้องรู้แบบจงใจ ก็ต้องทราบด้วยว่ายังรู้แบบจงใจ

แล้วเมื่อจิตมีพัฒนาการมากขึ้น

ต่อไปก็จะสามารถรู้ได้เองโดยปราศจากการจงใจ

อ.สุรวัฒน์ เสรีวิวัฒนา

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา

https://www.facebook.com/Jaturataweep/