เมื่อเอาความทุกข์นั้นตั้งต้น
แล้วสาวหาเหตุของทุกข์นั้น
จึงทราบว่า ทุกอย่างเป็นเพียงความรู้สึกคิดนึก
ปรุงแต่งขึ้นมาให้สับสนวุ่นวายอลวนไม่มีที่สิ้นสุด
ไม่ใช่ของจริงเป็นเพียงสิ่งสมมุติ
..ยอมรับความจริงซะก็หมดเรื่อง
ว่าทุกสิ่งทุกอย่างมันคือละครมันหลอกเราทุกอย่าง
ทั้งทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ให้ลุ่มหลงวุ่นวายไปกับมัน
ให้เจริญสติให้มาก
ทั้งอิริยาบถและมองดูความรู้สึกคิดนึกปรุงแต่งของเรา
เมื่อมีสติกำกับอยู่ไม่พลาดจนชำนิชำนาญ
นั้นแหละคือตัวสมาธิ ที่แทรกอยู่ในตัวของมันเอง
เหมือนขบเกลียวเชือก..ผสมผสานกลมกลืนกัน
สุดท้ายจะเห็นเข้าไปข้างในเองว่า
ไอ้ตัวสมมุติมาหลอกกูอยู่ตั้งนมนานกาเล
หลวงพ่อประสิทธิ์ ถาวโร
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น