แรกๆ คนทั่วไปธรรมดานั้น
ความคิดจะออกหน้า ความรู้สึกตัวจะอยู่ล้าหลัง
ที่นี้พอเร้าความรู้ตัวขึ้นมา ความรู้สึกตัวจะเริ่มกวด กวดมาคู่เคียง
ในที่สุด ความรู้สึกตัวจะออกหน้า แล้วความคิดจะแผ่วๆ อยู่ข้างหลัง
ความคิดที่แผ่วๆ นั้นชัดเจนเหมือนเดิม คมคายเหมือนเดิม
แต่ไม่ทุกข์ เพราะไม่มีกิเลส ปกติคนเรานั้นพอคิดก็เริ่มทุกข์..
แต่ถ้าความรู้สึกตัวออกหน้า ความตื่นตัวออกหน้านี่
ความคิดมันทำร้ายเราไม่ได้เลย..
ท่านเขมานันทะ
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น