นักภาวนาทุกคน ในที่สุดพื้นฐานลึกๆ ต้องมีเมตตาภาวนาเอาไว้
พอถึงจุดหนึ่ง ถ้าเราไม่มีเมตตา จิตมันจะร้อนนะ
โยมไปเจอคนไม่มีศีล คนไม่มีธรรม เขากักขฬะ..
เราต้องไปร่วม ไปอยู่กับบุคคลเหล่านี้ แล้วจะเอาองค์ไหนภาวนา
“ทน” ถามว่าทนถึงเมื่อไหร่
อาตมาใช้เมตตาอย่างเดียว..ปรารถนาให้เขามีความสุขแล้วกัน
เราทำได้เท่าไหร่ก็เท่ากับเป็นการยกจิตตัวเอง
ว่าเราอยู่เหนือภพเหนือกรรมวิบาก อันเป็นกรรมดำได้เท่านั้น
และมีใจสงสารเขาอีกนะ..
พระอาจารย์สมชาติ ธมฺมโชโต
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น