ความตั้งมั่นได้มาจากความไม่ตั้งมั่น




ฝึกดูความเปลี่ยนแปลง
อย่าไปเปลี่ยนแปลง ความเปลี่ยนแปลงเสียเอง
เฝ้าดูความปรุงแต่ง อย่าไปปรุงแต่งความปรุงแต่งเสียเอง
เฝ้ารู้สังเกตดูความคิด ไม่ใช่คิดว่าจะสังเกตเฝ้ารู้ตัวรู้
เฝ้ารู้พฤติกรรมของจิต ไม่ใช่ทำจิตให้เป็นพฤติกรรมเสียเอง

เฝ้าดูรู้ความทุกข์ว่าคือความทุกข์
ไม่ใช่ทุกข์ไปกับการเฝ้าดูเฝ้ารู้
อย่างนี้เป็นทุกข์ไปกับทุกข์ ไม่ใช่รู้ทุกข์ว่าคือทุกข์
ฝึกดูเฝ้ารู้ความอยาก
ไม่ใช่เกิดความอยาก ที่จะไม่ให้มีความอยาก
ทันทีที่รู้ว่าความอยากได้เกิดขึ้น
ในขณะนั้นไม่ได้เกิดความอยาก แต่เกิดความรู้
ฝึกดูเฝ้ารู้ความไม่ตั้งมั่นแห่งจิต
ไม่ใช่พยายามบังคับทำจิตให้ตั้งมั่น
ทันทีที่รู้ว่าจิตไม่ตั้งมั่น ในขณะนั้นจิตได้ตั้งมั่นเรียบร้อยแล้ว
เป็นจิตที่ประกอบไปด้วยสติสัมปชัญญะ และสัมมาสมาธิ
สรุป ความตั้งมั่นได้มาจากความไม่ตั้งมั่น

พระอาจารย์นวลจันทร์ กิตติปัญโญ

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น