ผู้ปฏิบัติธรรมต้องฝึกให้มี
อยู่กับปัจจุบัน ฝึกประสบการณ์ทุกๆ วัน
จะมีครั้งหนึ่งจิตที่มันคิด
แล้วเราไม่ปรุงแต่งมัน ปล่อยมันดับเอง
แค่เราเห็นแว้บเดียว จิตมันจะชุมฉ่ำ ...
มีปีติขึ้นมาทันที
เมื่อเราอยู่กับปัจจุบันชัด
ไม่ยุ่งกับมัน ให้เป็นธรรมชาติ
การกระทบผัสสะจะหายไป
จิตมันจะทำงานของมันโดยธรรม
หลวงตาสุริยา วัดป่าโสมพนัส
(ส.มหาปัญโญภิกขุ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น