มึงตายเมื่อไหร่ กูสบายเมื่อนั้น




... เพราะฉะนั้น ไม่ว่าจะอยู่ในอิริยาบถใด 
ขอให้จิตอยู่ในความสงบ 
อยู่ในอารมณ์พระกรรมฐานก็แล้วกัน 
แยกกายสังขารให้เป็น แยกจิตสังขารให้เป็น 
วางเฉย ให้อยู่ในอารมณ์สังขารุเบกขาญาณ 
คือทุกข์กายต้องระงับ แต่จิตไม่เกาะติดอยู่กับมัน 
ยอมรับสภาวะทุกข์ของกายโดยดุษฏี 
บอกมันไว้เสมอๆ ว่า มึงตายเมื่อไหร่ 
กูสบายเมื่อนั้น


หลวงปู่บุดดา ถาวโร

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น