การรู้เท่าทันชีวิต คือการเป็นผู้ดู
ผู้สังเกตการณ์ มิใช่คนลงไปเล่น
เหมือนยืนดูเขาเล่นละคร
เหมือนยืนอยู่บนสะพาน ดูกระแสน้ำที่ไหลไปๆ
ไม่ต้องเข้าไปเป็นผู้เล่นละ
ปล่อยให้ความสุขและความทุกข
ไหลลอยผ่านมาแล้วผ่านไป จิตใจก็สบาย
พระอาจารย์ชานนท์ ชยนนฺโท
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น