เมื่อมีสติ มีปัญญา อารมณ์อะไรมากระทบเข้า
มาผัสสะเข้า ก็เป็นอันรู้เท่าทัน
ตั้งผู้รู้ ให้รู้ประจัญหน้า คือไม่ปล่อยใจของตนให้ออกไปภายนอก
เป็นโลภบ้าง เป็นโกรธบ้าง เป็นหลงบ้าง เป็นราคะบ้าง
ไม่ปล่อยออกไปจนหมด วันคืน (กลางวัน-กลางคืน) รู้ตัวเอง
แม้มีความคิด ก็มีปัญญากำกับ แม้มีอารมณ์ ก็มีสติคอยยับยั้ง
นี่คือการฝึกฝนอบรม...
หลวงปู่จาม มหาปุญฺโญ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น