คนเราเมื่อละความชั่วได้แล้วมันก็ติดความดี สร้างความดีมันก็ไปติดความดี ติดความดีมันก็ยังเป็นอัตตาอยู่ ...อัตตาคือสำคัญว่าเป็นตัวเป็นตน...ถ้าเมื่อมันมีตัวมีตน มันก็มีภพมีชาติขึ้นมา มันก็ไม่พ้นทุกข์อยู่นั่นแหละ ... ที่นี้เมื่อเราไม่ต้องการทุกข์มันก็ต้องทำลายอัตตาทั้งหมด อัตตานั้นก็ไม่ใช่ว่ามันจะเป็นความชั่วแล้วเป็นอัตตา ความดีไม่เป็นอัตตา ไม่ใช่ มันเป็นเหมือนกันหมด เราก็ต้องละเท่านั้นแหละ ความดีนั้นก็ต้องละ ความดีแบบติดดีต้องละ...แต่การปฏิบัติความดีนั้นไม่ละ โดยที่พระอรหันต์แม้แต่พระพุทธเจ้าไม่ได้ทรงละไปจากศีล สมาธิ และปัญญา มีอยู่อย่างนั้น...
หลวงพ่อทอง จนฺทสิริ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น