พุทธะ เป็นคำสันสกฤต แทนคำที่ท่านเรียกว่า “สติสัมปฤดี” คือ ตื่นตัวอย่างปาฏิหาริย์ คืออาการยินยอมน้อมรับด้วยความรู้สึกตัวในอิริยาบถต่างๆ เช่น การพับตา การเลิกคิ้ว เคลื่อนไหวมือและเท้า ทั้งหมดล้วนเป็นธรรมชาติแห่งการตื่นอย่างปาฏิหาริย์ของท่าน และธรรมชาตินี้ก็คือจิต จิตนี้ก็คือพุทธะ และพุทธะก็คือมรรค...
ปรมาจารย์ตั๊กม้อ
หนังสือโพธิธรรมคำสอน หน้า 27
แปลโดย พุทธยานันทภิกขุ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น