จิตใจที่เป็นปกติ ไม่ยินดียินร้ายเมื่อตาเห็นรูป หูได้ยินเสียง เป็นต้น นี้เรียกว่าผู้มีศีลเป็นปกติ เมื่อใจเป็นปกติ ไม่ยินดียินร้าย สงบ ความสงบของใจนี้เรียกว่า ใจตั้งมั่นเป็นสมาธิ เมื่อใจตั้งมั่นเป็นสมาธิ ความรู้แจ้งเห็นจริงที่เรียกว่าปัญญา ย่อมเกิดขึ้น เมื่อปัญญาเป็นเครื่องรู้แจ้งทุกข์ เหตุเกิดทุกข์ ความดับทุกข์ ข้อปฏิบัติให้ถึงความดับทุกข์ เกิดขึ้นในจิตใจแล้ว ความทุกข์ความทรมานย่อมหมดสิ้นไป จิตใจก็จะเข้าถึงธรรมที่ไม่ตาย เรียกว่านิพพาน
หลวงพ่อกนฺตสิริ (กนฺตสิริ ภิกฺขุ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น