การปฏิบัติธรรมมีสิ้นสุด รู้แจ้งเห็นจริง
ปล่อยวางที่ใจ หลุดพ้นที่ใจ ใจของเราเป็นนักท่องเที่ยว
วนเวียน เวียนเกิดเวียนตายในวัฏสงสาร ไม่มีที่สิ้นสุด
ลุ่มๆ ดอนๆ สูงๆ ต่ำๆ วกวนเวียน พลิกคว่ำพลิกหงาย
พวกเราพิจารณาให้ดี ไม่เบื่อบ้างหรือ
เราจะอยู่อย่างนั้นไปถึงเท่าไร
เราจะทำยังไงให้ใจของเราสั้นเข้า
คือให้รู้เห็นตามความเป็นจริง
สลัดกิเลสออกจากจิตใจ เป็นพระอรหันต์แล้วก็จบ
ไม่มาเวียนว่ายตายเกิดเป็นอนันตกาล
หลวงพ่ออินทร์ถวาย สนฺตุสฺสโก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น