เราฝึกจิตสอนจิตนี้ให้เป็น
ให้รู้เท่าสุข รู้เท่าทุกข์อยู่อย่างนี้แหละ
การภาวนาอย่าไปเข้าใจไปอย่างอื่น
เมื่อจิตใจมันรู้เท่าอารมณ์ต่างๆ ดังกล่าวมานี้ได้แล้ว
มันรวมเป็นหนึ่งลงไปได้แล้ว
นั้นแหละมันถึงจะพบกับความสุขที่แท้จริง
ถ้าหากว่ายังปล่อยวางอารมณ์ต่างๆ เหล่านั้นยังไม่ได้
มันก็ยังไม่ได้ พบความสุขอันแน่นอน
หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น