พระพุทธเจ้าสอนแต่ให้เห็นทุกข์ และดับทุกข์ได้ ความทุกข์เกิดจากสภาวะที่เป็น ถ้า "เห็น" ชื่อว่าถูกต้องแล้ว เราเห็นมันคิดนั้นก็ถูกต้องแล้ว เห็นมันโกรธถูกแล้ว เห็นมันหลงนั้นเรียกว่าเห็นถูกแล้ว ถ้าเห็นธรรมชาติและเห็นอาการของรูปของนามก็ชื่อว่าเห็นถูกแล้ว ถ้ามีภาวะที่ “เห็น” ก็ลิขิตชีวิตตนเองได้ และเป็นบุญวาสนาแล้ว มีบารมีแล้ว ถ้า “เป็น” ถือว่าหลง ถ้า “เห็น” ถือว่ารู้ รู้ตนคือบัณฑิต ถ้ารู้ตนมาก ก็ถือว่ารู้ผู้อื่นเช่นกัน
หลวงพ่อคำเขียน สุวัณโณ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น