ความสุขไม่ได้มี มีเพียงอาการเวทนา...



          ความสุขไม่ได้มี  มีเพียงอาการเวทนาที่เกิดขึ้น  ตั้งอยู่แล้วดับไป  และปัจจัยที่ก่อให้เกิดความรู้สึกเช่นนั้นก็เพราะว่าไม่เกิดการประจักษ์แจ้งสัจจะ  อวิชชาคือความไม่รู้แจ้ง ก็ให้เกิดโมหะ คือความหลงในอาการของจิต  แล้วเกิดติดอารมณ์.......กิเลสตัณหาอุปาทานยึดติดผูกมัดจิตที่เรียกกันว่าสังโยชน์  

          หากสติไม่เจริญเติบโตเป็นสมาธิ กลายเป็นญาณทัศนะ พัฒนามาเป็นอภิญญาวิชชาสาม ก็ไม่อาจสามารถต้านกิเลสสังโยชน์ รู้แจ้งตัดรากถอนโคนบาปกรรมที่เข้าไปฝังรากลึกอยู่ในกมลสันดานนี้ได้

                                                             หลวงตาสุริยา วัดป่าโสมพนัส (ส.มหาปัญโญภิกขุ)

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น