ให้เรารู้สึกทุกขณะ ทุกครั้งทุกคราวที่มันคิดขึ้นมา ให้มันเป็นเพียงรู้เท่ารู้ทันมัน จนในที่สุดเมื่อสติเรามีมากขึ้นๆๆ ความคิดมันก็หมดไปๆ อายตนะมันก็ลดลง มันน้อยลง ตัวสติมันมีมากขึ้นๆๆ มันเป็นกฎของธรรมชาติอย่างนี้ เท่ากับว่ามันหลุดมันพ้นกว่าแต่ก่อน
หลวงพ่อคำเขียน สุวัณโณ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น